Λένε πως μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Και έχουν δίκιο. Συχνά ακούμε ιστορίες και βλέπουμε στην τηλεόραση εικόνες από το εξωτερικό. Βλέπουμε σε ορισμένα κράτη ανθρώπους να υποφέρουν και να εύχονται να σταματήσει ο πόλεμος και να μην έχουν ένα πιάτο φαγητό για την οικογένεια τους. Έχουμε την τύχη να γεννηθούμε σε μια χώρα που παρά την κρίση, είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε την οικογένεια μας. Γυρίζουμε σπίτι από την δουλεία ή από την σχολή / σχολείο και έχουμε ένα πιάτο φαγητό. Τον χειμώνα μπορούμε να ξαπλώσουμε στο ζεστό μας κρεβατάκι και ανάψουμε το καλοριφέρ. Για κάποιους ανθρώπους αυτό είναι ένα ουτοπικό όνειρο. Στα τέλη της δεκαετίας του 60 η Αμερική πέρασε μια αρκετά σκοτεινή περίοδο, μιας που ήταν υπαίτια για πολλά εγκλήματα πολέμου. Φοιτητές σε όλο τον κόσμο διαδήλωσαν για τον πόλεμο του Βιετνάμ, για τον φυλετικό διαχωρισμό, για την κοινωνική αδικία και για να μπει ένα τέλος στην βία που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Αρκετοί καλλιτέχνες έγραψαν τραγούδια εμπνευσμένοι από αυτή την περίοδο και θέλησαν έτσι να επαναστατήσουν απέναντι στο κατεστημένο. Εκείνη την περίοδο γυρίστηκαν και τα πιο σοκαριστικά videoclip, αφού ήθελαν να δείξουν στον κόσμο όλα αυτά που τους απασχολούσαν και να αφυπνίσουν συνειδήσεις.
- Working Class Hero – Green Day
Ένα videoclip που μπορεί να λυγίσει ακόμα και τον ψυχρό άνθρωπο. Το videoclip ξεκινάει με ανθρώπους από το Σουδάν που περιγράφουν την ζωή τους και τι έγινε τότε εκεί. ” Έφυγα γιατί έχασα όλη μου την οικογένεια.” , ”Δεν έχουμε τίποτα.” , ” Πήραν τον πατέρα μου από μένα” , ” Όλοι οι άνθρωποι να ζήσουν ίσοι στο Σουδάν, αυτό είναι το όνειρο μου.”, ”Μια μέρα θα ανοίξω τα μάτια μου και θα δω έναν ειρηνικό τόπο.” . Αυτές είναι μερικές από τις ιστορίες τους. Ακούγοντας αυτά συνειδητοποίησα πως κάποιοι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με τον θάνατο κάθε μέρα. Η κάθε μέρα είναι μια καινούρια πρόκληση, ένα δώρο, όχι όμως όταν άρχισε αντιμέτωπος με τον ανθρώπινο σαδισμό και την κτηνωδία. Εκείνη την εποχή έμπαιναν στα σχολεία και δολοφονούσαν τα αγόρια και κακοποιούσαν σεξουαλικά τα κορίτσια. Αυτό όμως που έκαναν και δεν το χωράει ανθρώπινος νους είναι η διαστροφή που βίαζαν γυναίκες δίπλα στα πτώματα των αντρών τους. Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην ζωή, στην ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να μεγαλώνουν τα παιδιά τους με αξιοπρέπεια και με όνειρα ότι θα γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Αν κοιτάξουμε μέσα μας θα καταλάβουμε ότι οι χώρες είναι απλά σύνορα και όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και πρέπει να αντιμετωπίζονται έτσι. ”Οι κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν… Μάλλον πρέπει να κοιτάξουν το μέγεθος της ζημιάς που έχουν κάνει.”.
2. Gimme Shelter – Rolling Stones
Εικόνες πολέμου, εικόνες δυστυχίας, εικόνες φρίκης… αυτό βλέπει κάποιος στο γνωστό videoclip. O πόλεμος σίγουρα είναι κάτι ολέθριο, όμως να δολοφονούν παιδιά εν ψυχρώ και να τα βάζουν γυμνά να περπατάνε για μίλια για να ικανοποιήσουν τον σαδισμό τους; Αυτό ξεπερνάει όλα τα όρια. Μικρά παιδιά ντυμένα με στρατιωτικά ρούχα να υπερασπίζονται τους δικούς τους και διπλά τους ένα σωρό πτώματα. Το εμβληματικό κομμάτι των Γερόλυκων σε συνδυασμό με τους αιχμηρούς στίχους είναι αρκετά για να ανατριχιάσουν ακόμα και τον πιο σκληρό άνθρωπο. Οι εικόνες που φαίνονται στο videoclip είναι αληθινές από τους πραγματικούς στρατιώτες που βίωσαν την φρίκη του πολέμου. Το μεγαλύτερο αγαθό είναι η ειρήνη όλα τα υπόλοιπα μπορούν να διορθωθούν.
3. Civil War – Guns n’ Roses
https://www.youtube.com/watch?v=-YQQHY2YrEY
Το γνωστό κομμάτι ξεκινάει μ’έναν πολύ δυναμικό μονόλογο και με ήχους από βόμβες να πέφτουν. Αναφέρεται στους Εμφύλιους Πολέμους και κατηγορεί ανοιχτά την χώρα τους για γενοκτονίες και ό,τι έχουν τα χέρια τους είναι βουτηγμένα στο αίμα. Οι Guns n’ Roses μέσα από τους πολιτικούς στίχους τους θεωρούν πως η ιστορία του Αμερικάνικου Εμφυλίου, του πιο καταστροφικού πόλεμου στην ιστορία της χώρας, επαναλαμβάνεται. Πως οι πολιτικοί κρύβουν του Εμφυλίου τα ψέματα και πως η αληθινή ιστορία δεν είναι σίγουρα αυτή που γνωρίζει ο λαός. Επισημαίνουν την φρίκη του πολέμου λέγοντας ότι βλέπουν νέους ανθρώπους να πεθαίνουν και τις γυναίκες τους να θρηνούν. Στο Civil War παραθέτουν όλες τις φρικαλεότητες της Αμερικής. Ότι μούδιασαν βλέποντας τον θάνατο του Τζον Κένεντυ, δεν έπεσαν όταν είδαν τον πόλεμο του Βιετνάμ και σαφώς πως έχουν τον τοίχο της Ουάσινγκτον να τους θυμίζει πως η ελευθερία αλλά δεν μπορείς να την έχεις γιατί όλοι πολεμάνε για την Γη της επαγγελίας. Στο τέλος αναφέρουν πως κουράστηκαν από τους πολέμους, γιατί η ιστορία είναι γεμάτη με εμφύλιους πολέμους.
4. Zombie – The Cranberries
To videoclip του θρυλικού συγκροτήματος ξεκινάει δείχνοντας μικρά παιδιά να παίζουν δίπλα σε στρατιώτες. Κάτι το όποιο αποτελεί αληθινό γεγονός μιας που το Zombie αναφέρεται στον θάνατο δύο μικρών αγοριών, ο μόλις 3 ετών Jonathan Ball και ο 12 ετών Tim Parry. Πρόκειται για ένα κομμάτι που γράφτηκε στον απόηχο της επίθεσης του IRA. Στις 20 Μαρτίου 1993, ο IRA τοποθέτησε μια βόμβα σ’ένα κάδο σκουπιδιών στο κέντρο του Warrington, με αποτέλεσμα τα 2 άτυχα παιδιά να βρουν τραγικό θάνατο, ενώ υπήρχαν δεκάδες τραυματίες. Η κυκλοφορία του, έγινε τον Σεπτέμβρη του 1994 από την Island Records και σημάδεψε ολόκληρη τη δεκαετία. Όπως δήλωσε η τραγουδίστρια των The Cranberries, Dolores O’Riordan “Θυμάμαι βρισκόμουν στην Αγγλία όταν συνέβη το περιστατικό. Είχα στεναχωρηθεί πολύ με αυτό που συνέβη. Αυτές οι βόμβες «χτυπάνε» παντού. Θα μπορούσε να πεθάνει οποιοσδήποτε. Είναι δύσκολο να τραγουδάς για τέτοια γεγονότα. Όταν είσαι νέος έχεις άγνοια κινδύνου και δε σε νοιάζει. Καθώς μεγαλώνει καταλαβαίνεις τον κίνδυνο και τι μπορεί να προκληθεί”.
5. The Unforgiven – Metallica
Το θρυλικό βιντεοκλίπ των Metallica πραγματεύεται την ενδοοικογενειακή βία και την παιδική κακοποίηση. Στην αρχή του γνωστού τραγουδιού βλέπουμε ένα μικρό παιδί που παίζει.Ο φόβος είναι ζωγραφισμένος στα μάτια του. Αυτό φαίνεται όταν κρύβεται στην μυστική του κρυψώνα, για να γλιτώσει από τον εφιάλτη που τον περιμένει όταν τον βρει ο πατέρας του. Σύνηθες φαινόμενο, μιας που πολλά παιδιά πέφτουν θύματα βιασμού. Αρκετά από αυτά είναι έρμαια στα χέρια των μέθυσων πατεράδων τους και άλλα ξυλοκοπούνται κάθε μέρα. Γονείς κρατάνε τα παιδιά τους έγκλειστα μέσα σ’ένα δωμάτιο, καταστρέφοντας τους την παιδική αθωότητα για πάντα. Μια εγκληματική κατάσταση, που δυστυχώς υπάρχει ακόμα και στις μέρες μας και λίγοι μιλάνε, ακόμα λιγότεροι ζητάνε βοήθεια και ελάχιστοι σώζονται από αυτό. Εικάζεται πως είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, χωρίς όμως να υπάρχει κάποια σίγουρη αναφορά σ’αυτό. Το κομμάτι ορόσημο περιέχει σκληρές εικόνες που σε συνδυασμό με την μουσική μας στοιχειώνει.
6. Dogs of War – Pink Floyd
Ένα αρκετά σκληρό βιντεοκλίπ με εικόνες που τσακίζουν. Οι αληθινές εικόνες που υπάρχουν στο Dogs of War περιγράφουν την φρίκη του πολέμου. Είναι σοκαριστικό ότι χιλιάδες αθώοι άνθρωποι θυσιάζονται στον βωμό της εξουσίας. Για να πλουτίσουν κάποιοι και να αποκτήσουν εξουσία σφαγιάζονται γυναικόπαιδα. Γέροι άνθρωποι χάνουν τα παιδιά τους. Νέοι άνθρωποι αναγκάζονται να δώσουν μια μάχη που δεν είναι δική τους. Και όλο αυτό σε συνδυασμό με την επιβλητική μουσική των Pink Floyd δημιουργούν μια σκληρή, αλλά ταυτόχρονα και πολύ λυπητερή εικόνα. Οι δικτάτορες και οι ξεπεσμένοι πολιτικοί πάντα θα υπάρχουν, όμως το σημαντικό είναι να σταματήσουν να την πληρώνουν αθώοι.
Όταν κάποιος δει αυτά τα βιντεοκλίπ το σίγουρο είναι ότι θ’αλλάξει την στάση που βλέπει τα πράγματα. Η απληστία, η δίψα για εξουσία, η δικτατορία και οι συνεχείς πόλεμοι ισοπέδωσαν χώρες ολόκληρες. Ποδοπάτησαν τα όνειρα των ανθρώπων και τους στέρησαν κάθε ευκαιρία για ζωή αλλά και τις μικρές χαρές της καθημερινότητας, όπως το να δει ένας γονιός το παιδί του να μεγαλώνει, να χαίρεται με τις χαρές του και να είναι δίπλα του σαν φίλος στα δύσκολα. Να γυρνάει σπίτι και να κάθεται μαζί με τους γονείς του, να έχεις τους φίλους του αλλά και την υγεία του. Καλό είναι να εκτιμήσουμε τις αξίες της ζωής, γιατί σε κάποιους δεν τους δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να τις ζήσουν. Κάποιοι δεν είχαν την τύχη να έχουν ένα πιάτο φαγητό. Για άλλους η χαρά και η ευτυχία είναι λέξεις άγνωστες. Κάποιοι ζουν μέσα στον φόβο κάθε μέρα και όμως δεν σταματάνε να παλεύουν. Κλείνοντας θα παραθέσω δύο φράσεις που τις άκουσα στο Working Class Hero και μου άλλαξαν τον τρόπο σκέψης.
“Μια μέρα θα ανοίξω τα μάτια μου και θα δω έναν ειρηνικό τόπο.”
“Οι κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν… Μάλλον πρέπει να κοιτάξουν το μέγεθος της ζημιάς που έχουν κάνει.”
