Το πιο βαρετό μέρος ενός άρθρου είναι με μεγάλη σιγουριά, ο πρόλογος. Για να μην χρονοτριβούμε λοιπόν, παρακάτω θα δούμε 5 κλισέ των ταινιών τρόμου τα οποία κάθε σεναριογράφος που σέβεται τον εαυτό του, συμπεριλαμβάνει στις ταινίες του.
#1. Τα παλιά σπίτια.
Δεν μπορώ να κατανοήσω, γιατί όλα τα φαντάσματα και τα δαιμόνια που υπάρχουν σε τούτο τον κόσμο, πρέπει να μένουν σε παλιά σπίτια. Χάθηκε να έχουν στοιχειώσει ένα 5άστερο ξενοδοχείο βρε αδερφέ; Τόσο κακογουστιά δηλαδή;
#2. Τα σπίτια σε ερημικές περιοχές.
Κάθε λογικός άνθρωπος, πάει και αγοράζει ή νοικιάζει σπίτι σε κάποια γειτονιά, πολυκατοικία, και γενικά σε μέρη που υπάρχει λίγο ανθρώπινη ύπαρξη. Στις ταινίες τρόμου όμως, οι οποίες έχουν την δική τους λογική, ο πρωταγωνιστής θα πάει και θα βρει σπίτι στο πιο άκυρο μέρος. Όχι περίμενε. Ο πρωταγωνιστής μας, λοιπόν, θα βρει ένα σπίτι σε μια ερημική περιοχή, που ακόμα και το Google Maps δεν την βρίσκει, και κατά προτίμηση σε αυτό το σπίτι θα έχει γίνει ΣΊΓΟΥΡΑ κάποιος θάνατος ή κάτι που να έχει σχέση με αυτό. Αν είναι τυχερός ωστόσο, το σπίτι του ίσως να έχει χτιστεί πάνω σε κάποιο νεκροταφείο μαγισσών.
#3. Οι ερωτήσεις.
Αχ, θεέ μου. Δεν υπάρχει πιο ρεαλιστικό πράγμα στις ταινίες τρόμου από τις ερωτήσεις. Γιατί, ένας φυσιολογικός άνθρωπος που θα ακούσει έναν ήχο από το υπόγειο του μέσα στη νύχτα, σίγουρα θα πάει εκεί ΜΈΣΑ ΣΤΑ ΣΚΟΤΆΔΙΑ, και θα ρωτάει στο άκυρο «Ναι; Είναι κανείς εδώ;». Ναι, μισό, θα σου απαντήσει το φάντασμα ή ο δολοφόνος. Εγώ θα σου πω έναν βασικό λόγο για να μην κάνεις τέτοιες ερωτήσεις: ΠΙΘΑΝΌΝ ΝΑ ΠΆΡΕΙΣ ΑΠΆΝΤΗΣΗ. Ο φυσιολογικός κόσμος από την άλλη, σε μια τέτοια περίπτωση, θα είχε πάθει 3 εγκεφαλικά και 2 ανακοπές καρδιάς ενώ θα ταυτόχρονα θα έκλεινε εισιτήρια για το πρώτο διαστημόπλοιο που αναχωρεί για το γαλαξία της Ανδρομέδας. Να σημειωθεί πως το εισιτήριο είναι χωρίς επιστροφή.
#4. Ο μαλάκας που θα πεθάνει πρώτος.
Ναι, νομίζω κατάλαβες για ποιον λέω. Είναι εκείνος ο τύπος που θα ανακαλύψει ότι κάτι δεν πάει καλά στο σπίτι που μένει μαζί με την παρέα του, το οποίο σπίτι απέξω μοιάζει με πορνείο δαιμόνων, και όλως τυχαίως θα πεθάνει από κάποια ΜΗ φυσικά αίτια. Οι φίλοι του από την άλλη δεν θα φύγουν από το σπίτι με προορισμό την Ανδρομέδα, όπως σοφά θα έκανα εγώ, αλλά θα μείνουν να εξερευνήσουν τα πιθανά αίτια του εκλιπόντος φίλου τους . Νομίζω δεν θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβεις τι θα γίνει στη συνέχεια…
#5. Τα άκυρα Jump scares.
Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται συχνά σε ταινίες που το σενάριο μπάζει από παντού και δεν σου προκαλεί τρόμο αλλά γέλιο. Θέλοντας λοιπόν απεγνωσμένα να σε τρομάξουν, μιας και για αυτό διάλεξες αυτό το είδος ταινίας, θα σου πετάξουν 3-4 jump scares στη μούρη. Ένας καλός σεναριογράφος και σκηνοθέτης που σέβεται τον εαυτό του, δεν θα σε τρομάξει με μια σκηνή τρόμου, Όχι. Πρώτα θα βάλει να παίζει από πίσω βιολί που θα ακούγεται σαν να βιάζουν κότα, μετά θα ακούγονται περίεργοι ήχοι και πράγματα να σπάνε (εσύ ωστόσο ετοιμάζεσαι να δεις το ΔΙΑΟΛΟ τον ίδιο), και ξαφνικά είσαι στη κουζίνα του σπιτιού και βλέπεις μια γάτα να έχει σπάσει κάποιο πιάτο. Και αφού έχεις ξενερώσει τη ζωή σου, τσούπ, θα εμφανιστεί ο ΔΙΑΟΛΟΣ ο ίδιος που έχει μεταμορφωθεί σε γάτα, και θα κυνηγάει τον πρωταγωνιστή μέσα στο σπίτι.
Αυτά ήταν, λοιπόν, 5 από τα πιο συνηθισμένα κλισέ των ταινιών τρόμου.
