Όταν το μάτι μας πλέον έχει συνηθίσει στον “πεζό τρόμο” και στις κοινότυπες τρομακτικές ιστοριούλες, έρχονται απ΄το πουθενά μικρά διαμαντάκια, που προσπαθούν να μας κρατήσουν στο είδος, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ειδικά όταν το σενάριο υπογράφει ο βασιλιάς του τρόμου Stephen King.
Ο Mike Ensil, ξεδιπλώνει τον εγωιστικό και απόλυτο χαρακτήρα του, μέσα από το έργο του , μιας και η αναγνώριση του στη λογοτεχνία του τρόμου και του στοιχειωμένου, είναι μεγάλη. Τα δεδομένα του θα αλλάξουν απ΄τη στιγμή που θα λάβει μια καρτ ποστάλ για το δωμάτιο 1408, του ξενοδοχείου Dolphin στη Νέα Υόρκη. Το ενδιαφέρον του συγγραφέα, κεντρίζεται τόσο ώστε να παραμερίσει τις συμβουλές του διευθυντή, για το εν λόγω δωμάτιο. Οι εγκληματικές και μεταφυσικές δραστηριότητες που έλαβαν μέρος στους τοίχους του 1408, φαίνονται να μη στέκονται αρκετές για να τον κρατήσουν μακρυά του. Ένα αρρωστημένο παιχνίδι του χρόνου και των αναμνήσεων, με μικρά διαλείμματα χαράς, πραγματοποιείται στο μυαλό του πρωταγωνιστή, δίχως εν τέλει να έχει διαφορετική κατάληξη από όλα τα προηγούμενα θύματα του 1408.
Με τη σκηνοθεσία να υπογράφει ο Mikael Håfström και το βασικό καστ να περιστοιχίζεται από τους John Cusack και τον Samuel Jackson, η ταινία σίγουρα δε μένει στα “αδιάφορα” των επιθυμιών μας. Μικρές σκηνές – δίχως ιδιαίτερα περιττά jump scares – που διαδέχονται η μία την άλλη, συμπληρώνουν το παζλ του φανταστικού που κάποτε ο King άρχισε. Αξιοσημείωτη η ατμόσφαιρα, που παντρεύει το σύγχρονο με το παρελθοντικό, δίνει μια διαφορετική διάσταση στα γεγονότα. Από την άλλη πλευρά, σεναριακά κενά καθ’ όλη τη διάρκεια, αφήνουν μια απορία για το τέλος. Παρά δηλαδή την ανατρεπτική κατάληξη της ιστορίας, μια σειρά από ασάφειες, αφήνει μια πικρία στο θεατή, σαν να έπεται μια συνέχεια που τελικά δεν ήρθε ποτέ.
Θα ήταν εύκολο να καταδικαστεί η ταινία από το πρώτο κιόλας λεπτό, αξίζει όμως σίγουρα μια ευκαιρία, τόσο για την ερμηνεία του Cusack, όσο και για το γεγονός ότι βασίζεται σε κάποιο έργο του Stephen King. Το αποτέλεσμα για τους περισσότερους είχε κάτι καλό και κάτι κακό ταυτόχρονα. Για εμένα πάντως, ήταν σίγουρα μια ταινία που άφησε μάλλον αρκετά καλές εντυπώσεις.
Nice post. I learn something totally new and challenging on websites