Exclusive Content:

Home Blog Page 637

Χαρισματικοί συγγραφείς και επίκτητοι καλλιτέχνες της πένας

Από μικροί που ήμασταν μόλις πρωτοπηγαίναμε σχολείο αυτό το οποίο έκανε ο κάθε δάσκαλος ήταν να μας μάθει τα σύμβολα της γλώσσας μας, που έπειτα αυτά τα σύμβολά απέκτησαν φωνή και η φωνή σημασία, η σημασία απέκτησε λόγο και επιχειρηματολογία και έτσι εμείς αποκτήσαμε αυτό που λένε την ικανότητα να μιλάμε και να χειριζόμαστε την μητρική μας γλώσσα. Όλα λοιπόν ξεκινάν από τον συμβολισμό και έπειτα καταλήγουν να αποκτούν νόημα τα όσα λέμε και ακούμε από τον περίγυρό μας. Στην καθημερινότητα μας όλοι έτσι εμφανιζόμαστε, να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα μας με αυτόν ακριβώς τον τρόπο. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που εμφανίζουν ακριβώς την αντίθετη φορά στην χρήση της γλώσσας μας και της κάθε γλώσσας.

Μιλάμε για όσους γράφουν. Τι σημαίνει άραγε γράφω; Όλοι γράφουμε κάθε μέρα από ένα μικρό σκονάκι μέχρι την λίστα του σούπερ μάρκετ, σημειώσεις για να μην ξεχνάμε τι θέλουμε να κάνουμε και ένα γράμμα σε εκείνον που δεν ξύπνησε ακόμη για να του πούμε μία όμορφη καλημέρα. Είναι όμως και εκείνοι που προσλαμβάνουν τα νοήματα πρώτα και έπειτα τα μεταφράζουνε σε σύμβολα. Ακολουθούν ακριβώς την αντίθετη πορεία από όλους τους υπόλοιπους. Είναι εκείνοι που μόλις γυρίσουν σπίτι τους θα βγάλουν ότι περιττό υπάρχει πάνω τους και θα αρχίσουν να γράφουν με μανία όσα με το ζόρι το μυαλό τους συγκρατούσε όλη μέρα. Είναι οι γνωστοί σε όλους μας συγγραφείς, αλλά πίστεψε με αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αυτή η ετικέτα που τους έχουμε κολλήσει επειδή ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους.

Δεν είναι απλώς χαρισματικοί άνθρωποι, είναι ικανοί και ταλαντούχοι, ένας κινητός σκεπτόμενος νους, που διεξοδικά και μεθοδικά βρίσκει λύσεις σε όλα τα ζητήματα, εξετάζουν όλα τα ενδεχόμενα, η φαντασία τους οργιάζει και κάνει άλματα από την μία σκέψη στην άλλη ενώ ο συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα τους είναι τόσο απτοί και ελάχιστα διακριτοί που μόνο με αρκετή συγκέντρωση μπορείς να βρεθείς στα μονοπάτια τους. Άραγε, γιατί να έχουν εκδοθεί τόσα πολλά βοηθητικά βιβλία που αναλύουν τις σκέψεις και τις προθέσεις και την ιδιοσυγκρασία των μεγάλων συγγραφέων ως σχολικά βοηθήματα. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είχαν όσα εμείς λέμε στο μυαλό τους ή και ακόμη απλά να κοιτούσαν έξω από το παράθυρο ένα τυχαίο ποδηλάτη ή ένα μπουμπούκι που μόλις τώρα άνοιξε τα φτερά του και εμφάνισε το άνθος της ομορφιάς του. Είναι οι χαρισματικοί συγγραφείς από τη φύση τους ικανοί να μεταφέρουν τα συναισθήματα τους στο χαρτί με ένα πολύ μοναδικό τρόπο ικανό επίσης να σε κάνει να ταυτιστείς με τον ήρωα και την ηρωίδα τόσο πολύ που να θες να συναντήσεις το “έτερο σου εγώ”. Εκείνον που έχει περάσει τα ίδια με σένα και μπορεί να σε νιώσει. Και όμως μέσα στον άνθρωπο που ταυτίζεσαι εσύ ως αναγνώστης κρύβεται το όνομα εκείνου που δεσπόζει στο εξώφυλλο του βιβλίου που διαβάζεις. Ο συγγραφέας λοιπόν όταν γράφει είναι ένας άνθρωπος απλός, ίδιος με εσένα. Γράφει λοιπόν γιατί θέλει να γίνει ένας άλλος μέσα από την γραφή του, θέλει να αποδώσει δικαιοσύνη στον εαυτό του και στην κοινωνία που τοποθετεί τον άλλον του εαυτό. Θα γράψει επίσης από μοναξιά προσπαθώντας να βάλει σε σειρά όσα τον απασχολούν και ιδιαιτέρως να μπορέσει να συνομιλήσει με εκείνον τον άλλον που είπαμε. Γράφει και ακινητοποιεί τον χρόνο κάνοντας μεγάλη βουτιά στον ποταμό της μνήμης. Σταματά τον χρόνο και επιλέγει να δώσει βάθος σε στιγμές που τον σημάδεψαν. Είναι λοιπόν ο συγγραφέας όπως έχει πει και η συγγραφέας Μάρω Βαμβουνάκη (1990) “ένα μέντιουμ, ένα ευαίσθητο ενδιάμεσο μεταξύ του αισθητού κόσμου και του αόρατου“.

Στη συνέχεια θα σου γράψω λίγα λόγια για εμάς τους υπόλοιπους που μας χαρακτηρίζω επίκτητους καλλιτέχνες της πένας και καμιά φορά γελάω με τον τίτλο. Εμείς χάσαμε στην νεαρή μας ηλικία το τρένο αναγνώρισης της ικανότητας μας να γράφουμε. Πέρασε όμως άλλο τρένο λίγα χρόνια αργότερα με επιβάτες ικανούς να μας ενθαρρύνουν και να μας υπενθυμίσουν πως έχουμε ακόμη αυτό το ταλέντο και πως ανυπομονούν να μας “διαβάσουν”. Γράφουμε για τα πάντα και πάντα, όποια στιγμή της ημέρας και αν μας βρεις το σημειωματάριο το έχουμε για μπρελόκ στο χέρι. Γράφουμε για έρωτες ανεκπλήρωτους και μη, για ανθρώπινες σχέσεις, για βιβλία που διαβάσαμε και ταινίες που είδαμε και τα “μηνύματα” που πήραμε από εκεί. Γράφουμε γενικώς πολύ, αφού το βλέπουμε ως μέσο σωτηρίας να αδειάσουμε λίγο το μυαλό μας και γιατί όχι ίσως κάποιες φορές να έχουμε τα ίδια κίνητρα με τους καταξιωμένους συγγραφείς.

Κλείνοντας σε αυτό το σημείο θέλω να σου πω πως όλα όσα μπορεί να έχεις γράψει ή έχεις στο μυαλό σου άρχισε να τα μοιράζεις ανώνυμα στους γύρω σου και άκου την κριτική που θα ασκήσουν πάνω σε αυτές τις γραμμές. Έπειτα, όταν καταλάβεις πως έχεις και εσύ αυτό το χάρισμα να τα μοιράζεις με όνομα και επώνυμο για να νιώσεις πως και η δική σου οπτική είναι ικανή να καταξιωθεί. Μίλα και γράψε.

10 λόγοι που μισούμε τα γενέθλια!

Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι το συναρπαστικό έχουν τα γενέθλιά του και τα περιμένει κάθε χρόνο με ανυπομονησία; Όλοι εσείς που λέτε ότι είναι η καλύτερη μέρα της χρονιάς, τι κάνετε, δηλαδή, εκείνη τη μερά; Είστε όλοι σας η Βασίλισσα Ελισάβετ και σας ετοιμάζουν μέχρι και παρέλαση για χάρη σας; Δεν το νομίζω. Βάζω στοίχημα ότι κάθε χρόνο τα περνάτε με παρόμοιο τρόπο. Ακόμα και η έκπληξη που τυχόν σας κάνουν είναι προβλέψιμη!Προσποιείστε ότι ξαφνιαστήκατε, λες και δεν έρχονται κάθε χρόνο οι φίλοι σας στο σπίτι με μια τούρτα στα χέρια και βιντεοσκοπώντας το γνωστό τραγουδάκι.

3 Ταινίες με σούπερ ήρωες που πρέπει να δεις!

Σούπερ ήρωες. Τι μπορεί να πει κανείς; Δύσκολο να μην έχεις κάποιον σούπερ ήρωα σαν τον δικό σου ήρωα, αυτόν που μέσα από τις ιστορίες του σε μεγάλωσε και σου πρόσφερε δράση και συγκινήσεις χωρίς όρια. Οι σούπερ ήρωες πρωτοεμφανίστηκαν σε μορφή κόμικ, αλλά γρήγορα (ευτυχώς) πέρασαν από τις σελίδες στην μεγάλη οθόνη. Πιστεύω, είναι τουλάχιστον φανταστικό το να βλέπεις τον μέχρι τώρα αγαπημένο σου σούπερ ήρωα που ήταν απλά ένα σχέδιο, να παίρνει σάρκα και οστά και να ζωντανεύει! Γι’αυτό το λόγο, σήμερα θα αφιερώσουμε το άρθρο στους αγαπημένους μας σούπερ ήρωες και στις ταινίες τους.

#1. Iron Man.

O βιομήχανος και μεγαλοφυής μηχανικός Τόνι Σταρκ είναι ο επιτυχημένος διευθυντής της Βιομηχανίας Σταρκ, μια επιχείρηση όπλων που ίδρυσε ο πατέρας του. Δεύτερος στην ιεραρχία της βιομηχανίας είναι ο Ομπένταια Στέιν, που εργαζόταν με τον πατέρα του και γραμματέας του είναι η πιστή και στυγνή επαγγελματίας Πέπερ Ποτς. Ο Τόνι Σταρκ βρίσκεται στo Αφγανιστάν για να κάνει επίδειξη του πυραύλου Τζέρικο που ανέπτυξε η εταιρία του, όταν δέχεται επίθεση. Τραυματίζεται σοβαρά στο στήθος και πέφτει θύμα απαγωγής από μια ομάδα επαναστατών που τον θέλει για να τους φτιάξει έναν πύραυλο. Ο Τόνι μένει με τους απαγωγείς για τρεις ολόκληρους μήνες και δημιουργεί μια ισχυρή μεταλλική πανοπλία ώστε να αποδράσει.

Μετά την απόδρασή του, αποφασίζει να σταματήσει να κατασκευάζει όπλα παρά τη διαφωνία του Ομπένταια. Ο Τόνι αφιερώνει όλο του το χρόνο προσπαθώντας να βελτιώσει την πανοπλία του. Την ανακατασκευάζει χρησιμοποιώντας χρυσόκαι τιτάνιο και εγκαθιστά ένα σύστημα προώθησης που της δίνει τη δυνατότητα να πετάει. Ωστόσο, η Πέπερ ανακαλύπτει ότι ο Ομπένταια έχει προδώσει τον Τόνι και χρησιμοποιεί τα δικά του δεδομένα για να φτιάξει μια πανοπλία για τον εαυτό του, μετατρέποντάς την στο ισχυρότερο όπλο.

 

#2.Dark Knight.

Μόλις ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που ο Batman κατάφερε πρώτον να εξολοθρεύσει τον Ρα’ς Αλ Γκουλ και το σχέδιό του να καταστρέψει την Γκόθαμ και δεύτερον να νικήσει το Δόκτωρ Τζόναθαν Κρέιν ή αλλιώς Το Σκιάχτρο, ο οποίος ήθελε να γεμίσει την πόλη με φονικές τοξίνες. Ο Μπάτμαν προσπαθεί ακόμα να επαναφέρει την τάξη στην Γκόθαμ, μαζί με τη βοήθεια του Επιθεωρητή Τζέιμς Γκόρντον και του πρόσφατα διορισμένου Γενικού Εισαγγελέα Χάρβεϊ Ντεντ. Αλλά μια καινούρια απειλή χτυπάει την Γκόθαμ. Ο Σκοτεινός Ιππότης αντιμετωπίζει έναν ψυχοπαθή εγκληματία που ονομάζεται Τζόκερ και θα προσπαθήσει να σταματήσει τον ίδιο και τα σατανικά σχέδιά του.

 

#3. Captain America.

Ο Στιβ Ρότζερς, ένας αδύναμος νεαρός ο οποίος γεννήθηκε λίγα χρόνια πριν τον Β παγκόσμιο πόλεμο δέχτηκε να γίνει ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο θα δοκιμαζόταν ο ορός του υπερστρατιώτη, ένας ορός ο οποίος είχε την ικανότητα να αυξάνει τις ικανότητες ενός ανθρώπου. Σκοπός του προγράμματος ήταν να δημιουργήσει πολλούς υπερστρατιώτες για να βοηθήσουν τις ΗΠΑ να κερδίσουν τον πόλεμο. Πράγματι, ο Στιβ απέκτησε πολύ δυνατό σώμα, ταχύτητα και εξυπνάδα. Βλέποντας ότι το πείραμα είχε επιτυχία, κάποιοι κατάσκοποι που είχαν εισβάλει στο εργαστήριο, σκότωσαν τον εφευρέτη του ορού, ο οποίος ήταν ο μόνος άνθρωπος που ήξερε πως να τον συνθέσει. Ο Στιβ ονομάστηκε Κάπταιν Αμέρικα και ξεκίνησε να πολεμά Ναζί και άλλους εχθρούς της Αμερικής, μαζί με το βοηθό του, τον Μπάκι. Προς το τέλος του Πολέμου, ο Μπάρον Ζέμο, ένας Ναζί οδηγούσε ένα αεροπλάνο με βόμβα, όταν ο Κάπταιν Αμέρικα και ο Μπάκι όρμησαν για να το αφοπλίσουν. O Καπ έπεσε στη θάλασσα, ο Μπάκι όμως πιάστηκε από το σκάφος και προσπάθησε να αφοπλίσει τη βόμβα, η οποία ανατινάχτηκε σκοτώνοντας κατά τα φαινόμενα τον Μπάκι. Ο Καπ έμεινε παγωμένος στη θάλασσα για δεκαετίες, διατηρόντας την ίδια ηλικία, μέχρι που τον εντόπισαν οι εκδικητές και τον ξεπάγωσαν. Με τον καιρό ο Καπ έγινε αρχηγός τους. Αν και ο Καπ παραπονιέται συχνά πως είναι εκτός εποχής, συνεχίζει να μάχεται για το καλό του κόσμου.

Ο νέος Τζέιμς Μποντ είναι γεγονός!

0

Ο νέος Τζέιμς Μποντ είναι γεγονός και το όνομα εκείνου είναι Idris Elba. Αν και δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη ανακοίνωση το post του ηθοποιού στον λογαριασμό του στο twitter έδωσε απάντηση στις φήμες που τον παρουσίαζαν ως τον διάδοχο του Ντάνιελ Κρεγκ. Παράλληλα πριν από λίγες ημέρες, υπήρξε η δήλωση της παραγωγού της ταινίας Μπάρμπαρα Μπρόκολι ότι ήρθε η ώρα για έναν μη λευκό ήρωα. Η αλλαγή ωστόσο θα γίνει μετά την 25η ταινία, εκεί που θα δούμε για τελευταία φορά τον Κρεγκ με το σμόκιν του 007.

Λίγα λόγια για τον Idris Elba

Μοναχοπαίδι, ο Idrissa Akuna Elba γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λονδίνο της Αγγλίας. Ο πατέρας του, Winston, είναι από τη Σιέρα Λεόνε και εργάστηκε στο Ford Dagenham. η μητέρα του, η Εύα, προέρχεται από την Γκάνα και είχε καθήκοντα γραμματέα. Ο Idris παρακολούθησε το σχολείο στην Canning Town.

Για να προσκομίσει τα προς το ζην μεταξύ των ενεργούντων ρόλων, εργάστηκε σε εργασίες όπως ελαστικές συναρμολογήσεις, πωλήσεις διαφημίσεων και νυχτερινές βάρδιες στο Ford Dagenham. Εργάστηκε σε νυχτερινά κέντρα με το ψευδώνυμο DJ Big Driis στην ηλικία των 19 ετών, αλλά άρχισε να μιλάει για τηλεοπτικούς ρόλους στις αρχές της δεκαετίας του ’20.

Ο πρώτος ρόλος του ήταν στην τηλεοπτική σειρά των τηλεοπτικών θεμάτων (1997), στην τηλεοπτική σειρά Ultraviolet (1998) και στο ιατρικό δράμα Dangerfield (1995). Οι πιο γνωστοί του ρόλοι είναι ο μπαρόνος φαρμάκων Russell “Stringer” Bell στη σειρά HBO The Wire (2002) και ως DCI John Luther στη σειρά BBC One Luther (2010). Αργότερα πρωταγωνίστησε στις ταινίες Daddy’s Little Girls (2007), Η νύχτα των αποφοιτών (2008), RocknRolla (2008), Αγέννητος (2009) και Ψύχωση (2009). Εμφανίστηκε επίσης στις ταινίες American Gangster (2007), Takers (2010), Thor (2011), Προμηθέας (2012), Το δαχτυλίδι της φωτιάς (2013), Θόρ 2: Σκοτεινός κόσμος και Star Trek: Beyond (2016).

Robin Williams: Ένας όμορφος άνθρωπος

0

Ο Ρόμπιν Μακ Λόριν Ουίλιαμς όπως ήταν ολόκληρο το όνομα του γεννήθηκε στο Σικάγο στις 21 Ιουλίου 1951 και πέθανε στις 11 Αυγούστου 2014 στην Καλιφόρνια. Η μητέρα του ήταν πρώην μοντέλο και ο πατέρας του στέλεχος της εταιρίας Φορντ. Μεγάλωσε στο Μίσιγκαν και στα δεκαέξι του χρόνια μετακόμισε μαζί με την οικογένεια του στην Καλιφόρνια. Φοίτησε στο κολέγιο Κλερμόντ Μενς και στη συνέχεια παρακολούθησε θεατρικές σπουδές στο κολέγιο Μαρίν. Τα σχολικά του χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα. Ήταν θύμα bulling λόγω του βάρους του και έτσι περνούσε τον περισσότερο χρόνο στο σπίτι μόνος του. Ο ίδιος σε συνέντευξη του είχε πει πως σαν παιδί ήταν αρκετά κλειστό και ντροπαλό, κάτι που άρχισε να ξεπερνά όταν γράφτηκε στη θεατρική ομάδα του σχολείου του. Μάλιστα ανέφερε χαρακτηριστικά πως εκεί κατάλαβε ότι μπορεί να κερδίσει τον σεβασμό των συμμαθητών του κάνοντας τους να γελάνε. Μόλις τελείωσε το σχολείο σπούδασε για πολύ μικρό χρονικό διάστημα πολιτικές επιστήμες. Αργότερα φοίτησε με υποτροφία στη φημισμένη δραματική σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης, και από εκεί έκανε stand up comedy στο Σαν Φρανσίσκο και στο Λος Άντζελες, σημειώνοντας αρκετή επιτυχία. Κατά τη διάρκεια των stand up τον ανακάλυψαν και του πρότειναν το ρόλο του Mork στην τηλεοπτική σειρά Mork And Mindy.

Η εμφάνιση του στη μεγάλη οθόνη έγινε στην ταινία Popeye, το 1981. Το κοινό και οι κριτικοί όμως αγνόησαν την ταινία και ο Williams συνέχισε να πρωταγωνιστεί στο Mork and Mindy για δύο χρόνια ακόμα, μέχρι να πάρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Τhe World According to Garp. Ο Williams συνέχισε την προσπάθεια του και κάπου στο 1987 ήρθε η πρώτη υποψηφιότητα για Όσκαρ και η δεύτερη για χρυσή σφαίρα ( βραβείο που τελικά κέρδισε) με την ταινία Good morning Vietnam. Στην ταινία υποδυόταν τον DJ του στρατού. Το 1988 παίρνει το πρώτο του διαζύγιο μετά από δέκα χρόνια γάμου, εξαιτίας της σχέσης του με τη νταντά του γιου του, την οποία παντρεύεται το 1989. Η γυναίκα ήταν ήδη έγκυος στο δεύτερο παιδί του. Ωστόσο, ούτε ο γάμος με την εν λόγω κυρία κράτησε, αφού χώρισαν το 2009 και το 2011 παντρεύτηκε την τρίτη και τελευταία σύζυγό του.

Πριν όμως όλα αυτά ο Robin Williams ήδη από το 1982 είχε έρθει αντιμέτωπος με το αλκοόλ, και τα ναρκωτικά, ειδικότερα την κοκαΐνη. Ωστόσο, μια μοιραία και τραγική συνάντηση τον βοήθησε και “νίκησε” έστω και για μία εικοσαετία το πάθος του για τα ναρκωτικά. Το 1982 ο Williams και ο De Niro κλήθηκαν να δώσουν κατάθεση στην αστυνομία, καθώς ήταν οι τελευταίοι που είχαν δει τον Αμερικανό ηθοποιό Belushi νεκρό. Οι καταθέσεις τους βοήθησαν ώστε να συλληφθεί η Cathy Smith, η οποία έκανε μια ένεση κοκαΐνης και ηρωίνης στον ηθοποιό οδηγώντας τον στο θάνατο. Ο Belushi ήταν ανίκητος για τον Williams, ένα λιοντάρι, του οποίου ο θάνατος τον συντάραξε και τον απομάκρυνε από τα ναρκωτικά.

Τη δεύτερη και την τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ ο Williams τις κέρδισε με τις ταινίες: Dead poets society και fisher king αντίστοιχα. To 1997 o Williams κερδίζει το πρώτο του Όσκαρ β’ αντρικού ρόλου για την ταινία Good Will Hunting, με συμπρωταγωνιστές τους Ben Affleck και Matt Damon. Πολλοί έχουν κατηγορήσει τον Williams ότι παρά το τεράστιο υποκριτικό του ταλέντο, ο ίδιος πάντα επέλεγε μέτριες κωμωδίες, οι οποίες δεν το επιδείκνυαν ούτε στο ελάχιστο, με τον ίδιο να απαντά: “Μερικές φορές πρέπει να κάνεις ταινίες για να βγάλεις λεφτά. Ξέρεις με τι πας να μπλέξεις, εννοείται. Ξέρεις ότι το αποτέλεσμα θα είναι ανόητο.” Παρόμοια απάντηση είχε δώσει και όταν τον κατηγορούσαν για τη συμμετοχή του σε τηλεοπτική σειρά. Χρειάζονταν τα λεφτά για να ξεπληρώσει τις υποχρεώσεις και τους λογαριασμούς και αυτός ήταν ο κύριος λόγος που επέλεγε όλες αυτές τις ταινίες σύμφωνα με τον ίδιο.

Τα τελευταία χρόνια ήρθε αντιμέτωπος με την κατάθλιψη και η καριέρα του όλο και κατέρρεε. Ο ηθοποιός βρέθηκε νεκρός από την γυναίκα του στις 11 Αυγούστου, η οποία τον είδε ζωντανό στο σπίτι τους την Κυριακή το βράδυ. Το επόμενο πρωί τηλεφώνησε στην αστυνομία λέγοντας πως «ο σύζυγός της δεν ανέπνεε». Η αιτία του θανάτου του ήταν, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, «αυτοκτονία από ασφυξία». Σύμφωνα με την ιατροδικαστική μελέτη, στο αίμα του βρέθηκε αυξημένη ποσότητα σε αντικαταθλιπτικά, χάπια για το parkinson και καφεΐνη. Ενώ σύμφωνα με το ιατρικό ιστορικό του τον τελευταίο καιρό πέρα από την κατάθλιψη είχε να αντιμετωπίσει και την παράνοια.

Ενδεικτικά κάποιες από τις πιο γνωστές ταινίες που είχε πρωταγωνιστήσει: Ο κύκλος των χαμένων ποιητών, Καλημέρα Βιετνάμ, ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ. Ενώ ταινίες που αφορούν όλη την οικογένεια είναι : το happy feet (1,2), Τζουμάντζι, μια νύχτα στο μουσείο (1,2, το μυστικό του Φαραώ), Αλαντίν, ο άνθρωπος των δύο αιώνων, κάπταιν Χουκ. 

Fa(u)n fact:

Με αφορμή το θάνατο του αγαπητού ηθοποιού οι Iron Maiden έγραψαν το κομμάτι “Tears Of A Clown” ως φόρο τιμής. Το κομμάτι βρίσκεται στο 16ο άλμπουμ των Iron Maiden, το οποίο ονομάζεται “The Book Of Souls” και κυκλοφόρησε το 2015.

Σίγουρα η ζωή και το άδοξο τέλος του ηθοποιού μας δείχνουν για μια ακόμη φορά ότι δεν πρέπει να στεκόμαστε στο “έξω”. Ο άνθρωπος που ζούσε για να κάνει τους άλλους να γελάνε, δεν κατάφερε να κάνει τον ίδιο του τον εαυτό. Ίσως, η ανάγκη του να κάνει τους άλλους να γελούν να πήγαζε ακριβώς από την αδυναμία του να ευχαριστήσει τον εαυτό του και ίσως η αγάπη του για τους άλλους να σκίαζε την αδυναμία του εαυτού του να γελάσει και συνεπώς να ζήσει.

Η τακτική άσκηση συμβάλλει στην καλύτερη ψυχική υγεία μας;

0

Όλα τα είδη ασκήσεων βρέθηκαν να βελτιώνουν την ψυχική υγεία ανεξάρτητα από την ηλικία ή το φύλο των ανθρώπων. Η τακτική σωματική άσκηση διάρκειας 45 λεπτών, τρεις έως πέντε φορές την εβδομάδα, μπορεί να μειώσει την κακή ψυχική υγεία, αλλά κάτι περισσότερο από αυτό δεν είναι πάντοτε επωφελές, σύμφωνα με μεγάλη αμερικανική μελέτη.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο The Lancet Psychiatry Journal, είναι η μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα, αλλά δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ότι η σωματική δραστηριότητα είναι η αιτία της βελτίωσης της ψυχικής υγείας. Παρόλα αυτά η τακτική άσκηση συμβάλει στο να νικηθεί η κατάθλιψη, το άγχος, η διαταραχή της πνευμονίας (OCD).

Συνολικά 1,2 εκατομμύρια άτομα ανέφεραν τα επίπεδα δραστηριότητάς τους για ένα μήνα και βαθμολόγησαν την ψυχική τους ευεξία. Οι άνθρωποι που άσκησαν είχαν 1,5 λιγότερες «κακές μέρες» μηνιαίως από τους μη ασκούμενους, σύμφωνα με τη μελέτη.

Τα ομαδικά αθλήματα, η ποδηλασία και η αεροβική άσκηση είχαν το μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο. Όλοι οι τύποι δραστηριότητας βρέθηκαν να βελτιώνουν την ψυχική υγεία ανεξάρτητα από την ηλικία ή το φύλο των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένης της οικιακής εργασίας και της φροντίδας των παιδιών.

Προηγούμενη έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις της άσκησης στην ψυχική υγεία έχει προκαλέσει μικτά αποτελέσματα και μερικές μελέτες δείχνουν ότι η έλλειψη δραστηριότητας μπορεί να οδηγήσει σε κακή ψυχική υγεία και να αποτελέσει σύμπτωμα για αυτό. Η άσκηση είναι ήδη γνωστή για τη μείωση του κινδύνου καρδιακής νόσου, εγκεφαλικού επεισοδίου και διαβήτη.

Οι ενήλικες που συμμετείχαν στη μελέτη δήλωσαν ότι βίωσαν κατά μέσο όρο 3,4 ημέρες κακής ψυχικής υγείας κάθε μήνα. Για όσους ήταν σωματικά δραστήριοι, αυτό μειώθηκε σε μόλις δύο ημέρες. Μεταξύ των ανθρώπων που είχαν προηγουμένως διαγνωστεί με κατάθλιψη, η άσκηση φαίνεται να έχει μεγαλύτερη επίδραση, με αποτέλεσμα επτά ημέρες κακής ψυχικής υγείας μηνιαίως σε σύγκριση με σχεδόν 11 ημέρες για όσους δεν άσκησαν καμία άσκηση.

Η συμμετοχή σε ομαδικό άθλημα μπορεί να είναι καλό για την ανθεκτικότητα και να μειώσει την απομόνωση Πόσο συχνά και για πόσο διάστημα ήταν ενεργοί οι άνθρωποι ήταν επίσης σημαντικό. Όντας ενεργός για 30 έως 60 λεπτά κάθε δεύτερη μέρα βγήκε ως η βέλτιστη ρουτίνα.

Αλλά θα μπορούσε να υπάρξει κάτι τέτοιο που να κάνει υπερβολική άσκηση, κατέληξε η μελέτη.

Ο Δρ Adam Chekroud, συγγραφέας της μελέτης και βοηθός καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Yale, δήλωσε: «Προηγουμένως, οι άνθρωποι πίστευαν ότι όσο περισσότερη άσκηση κάνετε, τόσο καλύτερη είναι η ψυχική σας υγεία, αλλά η μελέτη μας δείχνει ότι αυτό δεν συμβαίνει. Η άσκηση περισσότερο από 23 φορές το μήνα ή η άσκηση για περισσότερο από 90 λεπτά συνεδρίες σχετίζεται με χειρότερη ψυχική υγεία».

Είπε ότι ο θετικός αντίκτυπος του ομαδικού αθλητισμού πρότεινε ότι οι κοινωνικές αθλητικές δραστηριότητες θα μπορούσαν να μειώσουν την απομόνωση και να είναι καλές για ανθεκτικότητα, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσουν την κατάθλιψη. Τα ευρήματα υποστηρίζουν κατευθυντήριες γραμμές της κυβέρνησης που συνιστούν ότι οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν 150 λεπτά σωματικής άσκησης την εβδομάδα. Ωστόσο, η μελέτη έχει ορισμένους περιορισμούς. Βασίζεται στην αυτο-αναφορά, η οποία δεν είναι πάντα ακριβής και δεν υπάρχει τρόπος μέτρησης της σωματικής δραστηριότητας.

Ο Δρ Dean Burnett, νευρολόγος και επίτιμος ερευνητικός συνεργάτης, από την σχολή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, δήλωσε ότι η σχέση μεταξύ άσκησης και ψυχικής υγείας ήταν δύσκολο να καταγραφεί αλλά αυτή η μεγάλη μελέτη «υποδηλώνει έντονα ότι υπάρχει μια σαφής σχέση μεταξύ των δύο. Ωστόσο, η φύση της μελέτης σημαίνει ότι είναι δύσκολο να πούμε περισσότερα από αυτό με κάποια πραγματική βεβαιότητα», είπε.

Ο καθηγητής Stephen Lawrie, επικεφαλής της ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, δήλωσε ότι έδειξε ότι η προσεκτική άσκηση είναι ιδιαίτερα καλή για την ψυχική υγεία – αλλά όχι αν είναι υπερβολική. «Υποψιάζομαι ότι όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους που φαίνονται« εθισμένοι »στην άσκηση και αν αυτό αρχίζει να επηρεάζει άλλες πτυχές της ζωής – όπως οι κοινωνικές δραστηριότητες που έχουν προηγηθεί, επειδή κάποιος πρέπει να βρεθεί στην ρήξη της αυγής για να τρέξει αρκετά μίλια – κακό για τους ανθρώπους», πρόσθεσε.

Ιός Δυτικού Νείλου: Συναγερμός για την επιδημία

0

Η ανησυχία για την διάδοση του ιού του Δυτικού Νείλου εντείνεται καθώς τα κρούσματα αυξάνονται διαρκώς, κάτι που προκαλεί συναγερμό στις υγειονομικές αρχές. Πρόκειται για ένα ιό που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές εκδηλώσεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Αυτή την στιγμή, τρεις άνθρωποι έχουν φύγει από την ζωή, στα νοσοκομεία νοσηλεύονται 16 άνθρωποι εκ των οποίων οι τέσσερις σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Τα κρούσματα είναι αυξημένα σε 25 δήμους σε όλη τη χώρα.

Μέτρα πρόληψης και προστασίας από το ΚΕΕΛΠΝΟ:

  • Κατάλληλα ρούχα που καλύπτουν όσο γίνεται περισσότερο το σώμα: – μακριά μανίκια και παντελόνια – ανοιχτόχρωμα και φαρδιά ρούχα
  • Εντομοαπωθητικά σε ακάλυπτο δέρμα & επάνω από τα ρούχα
  • Χρήση Κουνουπιέρας (ιδίως στα βρέφη)
  • Σίτες σε πόρτες, παράθυρα, φεγγίτες και αεραγωγούς τζακιού
  • Ανεμιστήρες (ιδίως οροφής) και κλιματιστικά
  • Εντομοκτόνα στον αέρα (φιδάκια, ταμπλέτες, αεροζόλ κλπ.)
  • Λαμπτήρες κίτρινου χρώματος για το φωτισμό εξωτερικών χώρων
  • Κουρεύουμε τακτικά το γρασίδι, τους θάμνους και τις φυλλωσιές (καταφύγια ενήλικων κουνουπιών)
  • Ποτίσουμε κατά προτίμηση το πρωί
  • Δεν αφήνουμε να συσσωρεύονται λύματα, νερά αποχέτευση, απόβλητα
  • Απομακρύνουμε τα στάσιμα νερά (π.χ. λεκάνες, βάζα, πιατάκια από γλάστρες)

Σε ποιους δήμους έχουν εντοπιστεί μολυσμένα κουνούπια:

  • Ηράκλειο (Αττικής)
  • Ηλιούπολη
  • Σαλαμίνα
  • Κορυδαλλός
  • Νίκαια
  • Μέθανα
  • Λουτράκι
  • Μέγαρα
  • Ελευσίνα
  • Ασπρόπυργος
  • Τανάγρα
  • Χαλκίδα
  • Αλίαρτος
  • Θήβα
  • Χαλκηδόνα
  • Ωραιόκαστρο
  • Βόλβη
  • Κορδελιό
  • Θεσσαλονίκη
  • Δέλτα
  • Αλεξάνδρεια
  • Βέροια
  • Παιονίας (Κιλκίς)
  • Μυλοπόταμος (Ρέθυμνο)

Μετανάστευση νέων στο εξωτερικό, ένα σύνηθες φαινόμενο.

Αποφασίσαμε με τους φίλους μου μετά από πολύ καιρό να συναντηθούμε όλοι μαζί. Όπως παλιά. Δυσκολευτήκαμε λίγο μέχρι να το κανονίσουμε, με το πρόγραμμα που έχει ο καθένας μας. Αλλά τελικά τα καταφέραμε. Βλέπεις όταν θέλεις κάτι πολύ τελικά πραγματοποιείται. Και σου λέω μετά από καιρό γιατί ο ένας έχει τραβήξει προς Βόρεια Ελλάδα, ο άλλος προς Νότια, ο ένας αγάπησε την πρωτεύουσα ε και εγώ έμεινα πίσω να φιλάω τσίλιες που λένε. Ο βόρειος ακολούθησε την επιστήμη της οικονομίας, ο νότιος την επιστήμη της μηχανολογίας, ο τρίτος την επιστήμη της αρχαιολογίας και εγώ την επιστήμη των παιδαγωγικών και ανθρωπιστικών σπουδών. Το αγαπάμε αυτό που σπουδάζουμε άλλωστε ήταν η πρώτη μας επιλογή στο μηχανογραφικό μας που με τόση αγωνία και με μία διακριτή άγνοια συμπληρώναμε. Θα την τελειώσουμε τη σχολή μας στα τέσσερα χρόνια και θα βγούμε όπως μπήκαμε, τον ίδιο μήνα, με την ίδια όρεξη, μόνο που πλέον θα έχουν μεσολαβήσει 4 ολόκληρα χρόνια, νέες εμπειρίες και κοσμοθεωρίες και μία επαγγελματική κατάρτιση που θα αναγράφεται στο πολυπόθητο πτυχίο μας.

Νέες εμπειρίες και κοσμοθεωρίες λοιπόν. Ακούγεται δελεαστικό. Όλοι όταν σπουδάζουμε γνωρίζουμε νέους ανθρώπους από άλλες χώρες, από άλλες πόλεις, το μυαλό μας ανοίγει, μαθαίνουμε όχι μόνο την επιστήμη μας αλλά και πράγματα τα οποία αγνοούσαμε. Το μυαλό μας πλέον είναι πιο ανοικτό, πιο ελεύθερο, αδέσμευτο και απαλλαγμένο από κάθε φόβο, προκατάληψη, κόλλημα, τάση οπισθοδρομισμού. Ζεις νέες εμπειρίες, οι ορίζοντες σου διευρύνονται με ταχύτατους ρυθμούς καθώς η σχολή σου φιλοξενεί συνέδρια και επίσημες ομιλίες με καθηγητές και επιστήμονες του εξωτερικού και του εσωτερικού. Κάθε φορά νιώθεις πιο καταρτισμένος στη επιστήμη που αποφάσισες να υπηρετήσεις. Μαθαίνεις πολύ και πολλά ενώ δικαιώνεις την απόφαση σου σε εκείνο το μηχανογραφικό.

” Εγώ κάτσε να πάρω το πτυχίο μου και την έκανα για εξωτερικό”. Μία φωνή ακούγεται καθώς συζητάμε τον δρόμο που θα ακολουθήσει ο καθένας μας σε λίγο καιρό. Όπα στάσου μερικά λεπτά. Τι εννοείς θα φύγεις για το εξωτερικό. Εδώ προσπάθησες; Επιχείρησες να βγεις στην ελληνική αγορά εργασίας, να δεις, να αναζητήσεις ευκαιρίες για δουλεία. Όχι. Ξέρω πως κυριαρχεί η άποψη άλλωστε την βλέπουμε κιόλας πως ακόμα και παιδιά που έχουν αποφοιτήσει από ιδιωτικά κολέγια δουλεύουν σε μία καφετέρια για μερικά “ψοροευρώ” και ένα μισθό που δεν σου επιτρέπει μία θέση στον ήλιο. Ξέρω επίσης πως όποια πέτρα και αν σηκώσεις από κάτω θα δεις τη λέξη διαφθορά να είναι γραμμένη ενώ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σου κάνουν το πιο άσχημο σπάσιμο νεύρων με παρουσιαζόμενη σε εσένα ως μόνη επιλογή σου τη φυγή σου στο εξωτερικό.

Όχι μη φύγεις. Σαν την Ελλάδα δεν έχει και θα σου το αποδείξω ευθύς αμέσως. Για να φύγεις στο εξωτερικό οφείλεις και είσαι υποχρεωμένος μάλιστα να μιλάς την γλώσσα της χώρας που θα σε φιλοξενήσει σε επίπεδο “native”. Το θεωρώ σπάνιο ένας Έλληνας να μιλάει σε τέτοιο επίπεδο τα αγγλικά του ή όποια άλλη γλώσσα. Τα καλοκαίρια στη Ελλάδα θα σου λείψουν όσο τίποτα. Αξίζει αυτός ο λόγος να τοποθετηθεί ξεχωριστά γιατί ξέρεις πως νιώθεις και πράττεις μόλις έρθει το ελληνικό καλοκαιράκι. Οι βερμούδες και τα τιραντέ ορίζονται ως το επίσημο ένδυμα ενώ το άραγμα κάτω από τον ήλιο δεν έχει σταματημό. Θα σου λείψουν οι ελληνικές γεύσεις πόσο μάλλον το φαγητό της μαμάς που πλέον θα κανονίζεις να έρχεται αεροπορικώς με εσένα να το περιμένεις σαν ένα πεινασμένο σκυλάκι. Θα σου λείψουν οι άνθρωποι σου. Πολύ θα σου λείψουν και θα τους νοσταλγείς, θα μιλάτε μέσω “skype” αφού δεν θα έχετε άλλη επιλογή.

Τέλος, θα σου πω ένα γενικό λόγο, η ζωή στο εξωτερικό δεν είναι τόσο εύκολη όσο νομίζεις και οραματίζεσαι. Πιστεύεις πως εκεί δεν σε ξέρει κανένας και θα κάνεις μία νέα αρχή. Πιστεύεις πως θα είναι εύκολο να εργάζεσαι 14ωρα με σκληρά αφεντικά πάνω από το κεφάλι σου.  Ναι έχεις όνειρα και γνώσεις να αξιοποιήσεις, δεν είμαι αντίθετη στο να φύγω ούτε εγώ για εξωτερικό αλλά όχι ακόμη. Οφείλεις να προσπαθήσεις, να γνωρίσεις το επάγγελμά σου στο ελληνικό έδαφος. Μη γίνεις θύμα της τάσης φυγής που μας χαρακτηρίζει εμάς τους ανθρώπους. Μείνε. Δώσε στην χώρα που σε γέννησε, την προσπάθεια που της αξίζει.

Χάνιμπαλ του Thomas Harris (Κριτική Βιβλίου)

Ο Thomas Harris, γεννημένος στις 11 Απριλίου του 1940 στο Τζάκσον του Τενεσί, είναι ένας Αμερικανός συγγραφέας μυθιστορημάτων τρόμου, ο οποίος έγινε ευρέως γνωστός από την  αστυνομική σειρά βιβλίων του Χάνιμπαλ Λέκτερ. Η συγκεκριμένη σειρά μυθιστορημάτων αποτελείται από 4 βιβλία. Το πρώτο ονομάζεται “Κόκκινος Δράκος” και εκδόθηκε το 1981. Έπειτα, ακολούθησε “Η Σιωπή Των Αμνών” που εκδόθηκε το 1988, ενώ το τρίτο βιβλίο ονομάζεται “Χάνιμπαλ” και κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία το 1999. Ύστερα από μερικά χρόνια ο συγγραφέας ολοκλήρωσε ακόμα ένα βιβλίο της σειράς. Το τελευταίο βιβλίο, που είναι και προάγγελος όλων των προηγούμενων έργων του, ονομάζεται “Χάνιμπαλ – Το Ξύπνημα Του Κακού” και εκδόθηκε το 2006. Παρακάτω, ακολουθεί αφιέρωμα στο τρίτο βιβλίο της σειράς, το οποίο ονομάζεται “Χάνιμπαλ”, που συγκλόνισε, ενθουσίασε αλλά παράλληλα δίχασε αναγνώστες και κριτικούς.

Η πλοκή του βιβλίου “Χάνιμπαλ” εξελίσσεται 7 χρόνια μετά τα γεγονότα του δεύτερου βιβλίου, που ονομάζεται “Η Σιωπή των Αμνών”, και ακολουθεί την ειδική πράκτορα του FBI Κλαρίς Στάρλινγκ να έρχεται αντιμέτωπη με μια υπόθεση ναρκωτικών που δεν είχε αίσια κατάληξη. Πλέον στο στόχαστρο του FBI και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης βρίσκεται η νεαρή πράκτορας και ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να εξιλεωθεί είναι να κυνηγήσει τον Χάνιμπαλ Λέκτερ. Την ίδια περίοδο ο δόκτωρ Χάνιμπαλ Λέκτερ βρίσκεται στην Φλωρεντία και κρύβεται εκεί, ενώ ένας πρώην ασθενής του, που ονομάζεται Μέισον Βέρτζερ, έχει βάλλει στόχο να τον βρει και να τον κάνει να πληρώσει για την φρικτή παραμόρφωση που του προκάλεσε.

Με το “Χάνιμπαλ” του 1999 ο Thomas Harris ολοκληρώνει το μεγάλο ταξίδι στα εσώψυχα του ανθρώπου που ξεκίνησε με το “Κόκκινο Δράκο” το μακρινό 1981. Όπως και με τις προηγούμενες δουλειές του, έτσι και εδώ, ο συγγραφέας καταφέρνει να αναζητήσει και να ξεψαχνίσει πολλά από τα μυστικά που κρύβονται στα άδυτα βασίλεια της ανθρώπινης ψυχής και του μυαλού. Με μαεστρία αποτυπώνει την φρικιαστική φύση του ανθρώπινου κακού και μέσα από αυτή ξεδιπλώνει διάφορα επίπεδα και στάδια των χαρακτήρων της ιστορίας. Η γραφή και η αφήγηση του συγγραφέα σαγηνεύουν, κυρίως στα σημεία όπου επικρατεί εκπληκτική ένταση, τρόμος και βία. Η ίδια η ιστορία όμως δεν καταφέρνει να συναρπάσει παρόλο που αποπνέει μια ιδιαίτερη ομορφιά.

Συμπερασματικά, το “Χάνιμπαλ” του Thomas Harris, δυστυχώς, είναι ένα αδύναμο βιβλίο, τουλάχιστον σε σχέση με τα δύο προηγούμενα έργα της σειράς – “Κόκκινος Δράκος” και “Η Σιωπή των Αμνών”. Είναι ένα διαφορετικό βιβλίο, διότι η ιστορία αναπτύσσεται και ξεδιπλώνεται με εντελώς διαφορετικούς ρυθμούς από ό,τι στα δύο προηγούμενα βιβλία και ίσως για αυτό το λόγο να αποτυγχάνει εκεί που πέτυχαν τα άλλα. Η ιστορία θέλει χρόνο για να αναπτυχθεί, δεν είναι συμπυκνωμένη και υπάρχουν αρκετά μέτωπα όπου δεν την βοηθούν να ξεδιπλωθεί σωστά. Εν τέλει, η πλοκή καταλήγει σε μια κορύφωση που δεν είχε στηθεί κατάλληλα με αποτέλεσμα το φινάλε να αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Βέβαια, κανένας δεν μπορεί να πει ότι το έργο του δεν είναι καλό. Σαφώς το βιβλίο μέσα στα σπλάχνα του κρύβει τα περισσότερα χαρακτηριστικά της γραφής του Thomas Harris που τον καθιέρωσαν ως ένα από τους καλύτερους σύγχρονους συγγραφείς του αμερικανικού αστυνομικού μυθιστορήματος, απλά στο συγκεκριμένο βιβλίο απουσιάζουν η “φινέτσα” και η βαρύτητα που διέθεταν τα προηγούμενα. Όπως και να έχει όμως, το “Χάνιμπαλ” είναι ο επίσημος επίλογος μιας συναρπαστικής τριλογίας και θεωρώ ότι αξίζει να διαβαστεί από τους λάτρεις του είδους και όχι μόνο.

“Υπάρχει ένα κοινό συναίσθημα που όλοι αναγνωρίζουμε και δεν έχουμε ακόμα κατονομάσει – την ευτυχισμένη προσδοκία ότι μπορεί να αισθανθείς περιφρόνηση”.
Thomas Harris, Hannibal

Δυστυχώς, τα βιβλία “Κόκκινος Δράκος”, “Χάνιμπαλ” και “Χάνιμπαλ – Το Ξύπνημα Του Κακού” έχουν εξαντληθεί και δεν κυκλοφορούν. Το βιβλίο “Η Σιωπή Των Αμνών” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις BELL.

Τα Oscars εισάγουν νέο βραβείο για τις δημοφιλείς ταινίες

0

Κατά την τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ θα τιμώνται πλέον και οι δημοφιλείς ταινίες, ενώ η τηλεοπτική μετάδοση της εκδήλωσης θα περιοριστεί στις 3 ώρες, ανακοίνωσαν οι οργανωτές, σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν την πτώση της τηλεθέασης του πλέον περίβλεπτου σόου της βιομηχανίας του κινηματογράφου.

Οι σαρωτικές αυτές αλλαγές, που θα τεθούν σε ισχύ από την τελετή του Φεβρουαρίου του 2019 στο Χόλιγουντ, θα περιλαμβάνουν επίσης την απονομή κάποιων από τα 24 Χρυσά Αγαλματίδια κατά τη διάρκεια των διαφημιστικών διαλειμμάτων την ώρα της τηλεοπτικής μετάδοσης.

«Έχουμε ακούσει από πολλούς από εσάς για βελτιώσεις που χρειάζονται προκειμένου τα Όσκαρ και η Ακαδημία μας να μπορούν να ακολουθήσουν έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει. Το συμβούλιο λαμβάνει αυτό το χρέος σοβαρά υπόψη», επισημαίνει το διοικητικό συμβούλιο της Ακαδημίας Κινηματογράφου σε μια επιστολή προς τα μέλη.

Το τηλεοπτικό κοινό στις ΗΠΑ που παρακολούθησε την 4ωρη τελετή των Όσκαρ τον Μάρτιο του 2018 ανήλθε σε μόλις 26,5 εκατομμύρια τηλεθεατές, το μικρότερο στην 90χρονη ιστορία των βραβείων.

Οι αλλαγές που ανακοινώθηκαν είναι οι μεγαλύτερες που γίνονται μετά το 2016, όταν η Ακαδημία δεσμεύτηκε να διπλασιάσει τις υποψηφιότητες γυναικών και εκπροσώπων των μειονοτικών ομάδων ως απάντηση στις επικρίσεις που είχε δεχθεί για τις #OscarsSoWhite υποψηφιότητές της.

Πηγή: BBC News