Ο μέσος φοιτητής κάποια στιγμή θα ψάξει για δουλειά για να ενισχύσει το χαρτζιλίκι του. Ο λόγος που ο μέσος φοιτητής θα αφήσει τον καφέ του για να εργαστεί είναι για τις βράδυνες μπύρες, για τα ρουχαλάκια, για ταξίδια και για τα όνειρα της ενηλικίωσης. Παρακάτω θα καταρριφθεί ο μύθος ότι θα πλουτίζεται βρίσκονται δουλειά.

Το μελανό σημείο της ελληνικής οικονομίας είναι ότι ο μισθός είναι χαρτζιλίκι, θα το διαπιστώσετε παρακάτω. Με βάση της υπάρχουσας νομοθεσίας που θεσπίζει το βασικό μισθό για κάτω των 25 ετών στα 510,95 ευρώ μεικτά και στα 586.08 ευρώ για άτομα ηλικίας πάνω των 25 ετών, υπολογίζεται με βάση της 40 ώρες την εβδομάδα. Από την άλλη στα ωράρια της ημιαπασχόλησης είναι στα 255,47 ευρώ μεικτά και στα 293,04 ευρώ στις αντίστοιχες ηλικιακές κλίμακες. Και όσων αφορά τα ημερομίσθια είναι στα 22,83 ευρώ και στα 26,18 ευρώ μεικτά στις αντίστοιχες ηλικίες. Αν και η υπουργός Έφη Αχτσογλού ανακοίνωσε την αύξηση του κατώτατου μισθού.

Σ’ αυτό το σημείο θα χωρίσουμε τις εργασίες σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη είναι το βιοποριστικό χαρτζιλίκι. Ενώ η δεύτερη είναι η άμισθη απασχόληση. Το βιοποριστικό χαρτζιλίκι είναι η κατηγορία που δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι σήμερα που ενώ έχουν τελειώσει τις σπουδές τους η επαγγελματική τους κατάρτιση στον κλάδο που επέλεξαν. Η δεύτερη κατηγορία μπορεί να κάνετε αυτό που σας αρέσει άλλα δυστυχώς ελάχιστοι πληρώνονται από αυτό.
                                           Βιοποριστικό χαρτζιλίκι
1. Σερβιτόροι/ες : είναι το επάγγελμα με τις περισσότερες θέσεις εργασίας. Αυτό ισχύει σ’ όλα τα πόστα σε μαγαζιά εστίασης και διασκέδασης (π.χ. μπάρμαν, μάγειρες, delivery,κ.α)
2. Πωλητές/τριες: από μικρομεσαίες επιχειρήσεις ως call central ζητάνε άτομα για να στελεχώσουν τις εταιρίες.
3. Διανομείς φυλλαδίων: τα ελαστικά ωράρια είναι αρκετά ελκυστικά για να απασχοληθεί κάποιος.
4. Εισπρακτικές εταιρίες: ίσως είναι η πιο μίζερη και ψυχοφθόρα δουλειά σε μια χώρα που χρωστάνε σχεδόν όλοι οι πολίτες της.
5. Γραμματειακή υποστήριξη: ενδείκνυται σε ψηλές ξανθές με αβυσσαλέο ντεκολτέ (με σαρκαστική διάθεση βασισμένο σε ρατσιστικά στερεότυπα)
6. Promotion: είναι η ευκαιρία η κοπέλα της διπλανής πόρτας να αισθανθεί γλάστρα.
7. Φοιτητικές εργασίες… άλλων: ότι έκανες και στο σχολείο με την μόνη διαφορά πληρώνονται με την λέξη.
8. Δάσκαλοι vs babysitter: από το να κρατήσεις ένα παιδάκι ως να το διαβάσετε. Σ’ αυτό το σημείο συνειδητοποιείς ότι τα χρήματα που παίρνανε όλοι οι καθηγητές σου ήταν πολύ λίγα για την ψυχική οδύνη, όταν ένα 8 χρόνο δεν θέλει να διαβάσει.
9. Summer season: Εάν και μόλις τελείωσε, πάντα θα υπάρχει η επόμενη. Δηλαδή εποχικό προσωπικό στον τουριστικό κλάδο.
                                                       Άμισθη απασχόληση
1. Youtubers: ο καθένας μπορεί να ανοίξει την κάμερα του κινητού του η του laptop και να πει αυτό που θέλει.
2. Influencers: εάν ανεβάζεις συνέχεια foto στο Instagram ή έχεις έντονη και δραστηριότητα στο Facebook πολλοί θα ενδιαφερθούν να προωθήσουν τα προϊόντα τους μέσα από το δικό σου προφίλ.
3. Ραδιόφωνο στο internet: είναι το μοναδικό ραδιόφωνο χωρίς παρέμβαση του Ε.Σ.Ρ.
4. Bloggers: εκφράζεσαι ελεύθερα
5. Επαγγελματίας gamer : το όνειρο του κάθε άντρα να παίζει παιχνίδια στο pc και να πληρώνονται γι’ αυτό.
6. Κομματόσκυλο: κάθε φοιτητής που έχει περάσει την πόρτα του πανεπιστημίου μπορεί να έχει γραφτεί κατά λάθος σε παράταξη. Διότι στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν έχει σημασία εάν κάποιος είναι πολιτικοποιημένος το μόνο που έχει σημασία είναι να είναι κάποιος κομματικοποιημένος.
Η διαδρομή από τα interview στις εργασιακές συνθήκες στην Ελλάδα του 2018 δεν είναι ιδανικές και σ’ αυτό το σημείο τίθεται το ερώτημα. «Μήπως τελικά δεν γεννιόμαστε μαμάκιδες αλλά το κράτος μας κάνει να εξαρτιόμαστε από αυτούς ;»

Μέσα στη μέρα οι διαθέσεις μας αλλάζουν συνεχώς, ανάμεσα στο τι έχουμε να κάνουμε και με ποιους μιλάμε βρίσκεται πάντα η τάση που έχουμε οι άνθρωποι να προσαρμόζουμε τους ρυθμούς μας και τις σκέψεις μας ανάλογα με την ώρα. Το πρωί πάντα είμαστε περισσότερο ενεργητικοί και συμμετοχικοί σε οποιαδήποτε δραστηριότητα αναλαμβάνουμε και ακόμη στην εργασία μας είμαστε περισσότερο συγκεντρωμένοι. Ακολουθεί η μεσημεριανή ζώνη στην οποία οι περισσότεροι ξεκουράζονται και μειώνουν σταδιακά τους ρυθμούς τους. Το απόγευμα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάμε μια βόλτα ώστε να μπορέσει να καθαρίσει το μυαλό μας από τα όσα η μέρα μας άφησε πίσω. Και φθάνει η νύχτα. Μία νύχτα που ανήκει ναι μεν σε όλους, αλλά ζουν αυτό που έχει να δώσει, μόνο εκείνοι που δημιουργούν στις ώρες της.

Απόψε θα μείνω. Απόψε θα γράψω. Θα εκφράσω όλα αυτά που τόσο καιρό με εμπόδιζε η ασφυκτική καθημερινότητα να πω. Απόψε θα επιλέξω ως τρόπο ξεκούρασης, την έκφραση των στίχων μου και την προσπάθεια μου να εκφράσω όλα εκείνα που με συνδέουν με το έξω κόσμο, με τον δικό μου πάντα τρόπο. Απόψε θα μιλήσω με εκείνα τα κενά φύλλα που μέρες τώρα μου έφερνε ο αέρας στα πόδια μου, σαν μου έλεγε πως είναι η ώρα να πάρω το στυλό στο χέρι και να μιλήσω με εκείνα που μου φωνάζουν. Θα τους δώσω την ευκαιρία που τους αξίζει. Οι γραμμές τους, φαίνονται ήδη γεμάτες, τη στιγμή που καν δεν έχω ξεκινήσει να γράφω. Έρωτες, σχέσεις, φιλίες, οικογένεια, σκιρτήματα, ζωή, γνωριμίες όλα μαζί άραγε μπορώ να τα συνδέσω, ή το καθένα θέλει τον δικό του χώρο, τρόπο, χρόνο και μέσο να εκφραστεί;

Οι καλλιτέχνες είναι εκείνοι που δημιουργούν μέσα στην νύκτα έργα μοναδικά, έργα περίπλοκα, έργα που σε κάνουν να αναρωτηθείς τι άραγε έχει ζήσει αυτός ο άνθρωπος. Η νύκτα είναι εκείνη που σε καλεί να αφεθείς στην μαγεία της, στην ικανότητα της να σου φέρει σκέψεις στο μυαλό που δεν πίστευες πως απόψε ήταν η σωστή στιγμή να μιλήσεις για αυτές. Η νύχτα ανήκει σε όσους έχουν κάτι να της πουν. Ανήκει σε όσους δεν φοβούνται να εκφράσουν αυτό που είναι και αυτό που σκέφτονται. Είναι για εκείνους που γεννήθηκαν όχι με ταλέντο να δημιουργούν στίχους που ομοιοκαταληκτούν, αλλά με την δύναμη να εξωτερικεύουν και να μοιράζονται με τον κόσμο όσα τους κάνουν να ερωτεύονται, να απογοητεύονται, να ξενερώνουν και να νιώθουν, να λυπούνται και να ζούνε, να προχωράνε, και να εξελίσσονται, να νευριάζουν και να ηρεμούν. Γι’αυτούς είναι η νύκτα φίλε μου. Πορώνονται με το σκοτάδι γιατί είναι το χρώμα τους. Ένα χρώμα όχι αναγκαστικά καταθλιπτικό και μουντό, αλλά ένα χρώμα που σε βοηθάει να βρεις το φως σου μέσα από τα σκοτάδια σου. Σε βοηθάει να αναζητάς με τα δικά σου όπλα, που δεν είναι παρά μόνο η φαντασία και η θέληση να προσφέρεις το “εσύ” στους άλλους. Γιατί οι καλλιτέχνες είναι εκείνοι οι οποίοι, όχι δεν κρύβουν κάποιο μυστήριο για να προσελκύουν, αυτό άλλωστε το νιώθουμε εμείς, απλά το εκπέμπουν γιατί στην πραγματικότητα ζουν ένα μυστήριο, που μέσα από τη δημιουργία προσπαθούν να το λύσουν και οι ίδιοι. Συνεχής αλληλεπίδραση με το είναι τους, συνεχής επικοινωνία με τις φωνές εκείνων που μιλάνε αλλά δεν ακούγονται. Ναι οι καλλιτέχνες είναι και εκείνοι που μιλούν και για εμάς, ακόμα και αν το κάνουμε και δεν ακουγόμαστε ή δεν το κάνουμε γιατί δεν ξέρουμε τον τρόπο.

Σκέφτονται, επεξεργάζονται, γράφουν, σβήνουν, γράφουν μα ξανασβήνουν. Και έρχεται η πολυπόθητη σκέψη να πάρει σχήμα και μορφή, μελωδία ή και ταίρι για τον επόμενο στίχο. Θα γυρίσει την επόμενη σελίδα γιατί είναι εδώ και δεν θέλει να σε αφήσει μόνο. Μα είναι εγωίστρια η σκέψη και θέλει να γραφτεί και να διαβαστεί, να κατανοηθεί, και να διδάξει, να καλμάρει πάθη και έρωτες, χτυποκάρδια και απογοητεύσεις, νέα ξεκινήματα, μετά από ένα τέλος, χρονοβόρο.

Οι καλλιτέχνες είναι παιδιά της νύχτας, της ανήκουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν χωρίς εκείνη και αντίστροφα η νύχτα ανήκει στους καλλιτέχνες γιατί είναι εκείνοι που έχουν καταλάβει ποιος είναι ο ρόλος της. Ξέρουν να την αξιοποιούν και να αναδεικνύουν την μαγεία της. Η νύχτα μας μιλάει μέσα από την τέχνη κάθε είδους. Πίσω από ένα δημιούργημα μουσικό, γραπτό, εικονικό, συγγραφικό, κρύβεται πάντα ένας άνθρωπος – καλλιτέχνης που είχε την ανάγκη να γράψει και έγραψε, είχε την δύναμη να εκφραστεί και το έκανε.

Εσύ άραγε τι είσαι; Είσαι ένας ονειροπόλος καλλιτέχνης, έχεις ήδη βρει τον σκοπό σου; Ή είσαι από τους ανθρώπους που θα μοιραστούν τα λόγια τους με το μαξιλάρι τους και αυτό το βραδύ;