Δεσποινίς Τρίχρωμη- “Φίλες”

Το καλοκαίρι προχωράει αργά και βασανιστικά, οι εξ αποστάσεως εξεταστικές, οι μάσκες, τα αντισηπτικά, η αβεβαιότητα αλλά και μια γενικότερη καχυποψία απέναντι σχεδόν σε ότι μας περιβάλλει συνθέτουν ένα όχι και τόσο ευχάριστο καλοκαιρινό κλίμα. Ευτυχώς όμως, υπάρχουν οι μουσικές, οι ταινίες και τα βιβλία που μας συντροφεύουν και μας ξυπνάνε για λίγο από τον λήθαργο της καλοκαιρινής ραστώνης. Δεν θα επεκταθώ, ούτε θα προτείνω ευχάριστους και δημιουργικούς για να περάσετε το καλοκαίρι. Θα γράφω όμως, όσο πιο συχνά μπορώ, για πράγματα που είδα, άκουσα, διάβασα, αγάπησα και με τη σειρά μου προτείνω.

Ξεκινάω το πρώτο άρθρο γράφοντας για ένα άλμπουμ που περίμενα πώς και πώς να κυκλοφορήσει, αναφέρομαι στο νέο δίσκο της Δεσποινίς Τρίχρωμης “Φίλες”. Προσωπικά, ήρθα σε επαφή με τα τραγούδια της, μέσω ενός άλλου αγαπημένου και πολυτάλαντου καλλιτέχνη, του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The boy). Νομίζω πρώτα είχα ακούσει το ‘Γλυκιά μου αγάπη’ από το άλμπουμ “Έτοιμοι Δύο” (2017). Ακόμη θυμάμαι την αίσθηση που μου άφησε αυτό το τραγούδι, ίδια με εκείνη όταν ανακάλυψα τα τραγούδια από τα υπόλοιπα άλμπουμ.

Τον Μάρτη του 2014 μας συστήθηκε μέσα από το πρώτο της άλμπουμ, “Πού Πάνε Τα Μπαλόνια;”, ένα άλμπουμ που μας χάρισε τραγούδια όπως το “Όντως Φιλιούνται;” –που έδωσε το όνομά του στην πρώτη μεγάλου μήκους ομώνυμη ταινία του Γιάννη Κορρέ– σχεδόν τρία χρόνια μετά, επιστρέφει με τον δεύτερο δίσκο της (και προσωπικά δικό μου αγαπημένο) που φέρει τον τίτλο “Όνομα, Ζώο, Πράγμα”.

Μελωποιώντας την καθημερινότητα

Αν και έχουν περάσει ελάχιστες ώρες από τη κυκλοφορία του νέου δίσκου, μπορώ να πω μετά την τέταρτη ακρόαση του δίσκου ότι  δ ι κ α ί ω ς  ανυπομονούσα για την κυκλοφορία του. Το άλμπουμ “Φίλες” αποτελείται από οκτώ κομμάτια ή καλύτερα, μικρές καθημερινές ιστορίες, ντυμένες φωνητικά με το γλυκό και τρυφερό ηχόχρωμα της Δεσποινίς Τρίχρωμης. H dream pop αίσθηση και γλυκιά μελαγχολία που αποπνέουν τα τραγούδια του δίσκου συνθέτουν μια λιτή, ευγενική και γεμάτη ευαισθησία ατμόσφαιρα. Μια ωδή στο απλό, στο καθημερινό που υπάρχει γύρω μας. Ένα εγκώμιο στο ποιητικότητα των απλών στιγμών που ζούμε, ένα βλέμμα τρυφερό στην “Κυρία που φροντίζει τα ζώα” και που «της αξίζει ένα τραγούδι τουλάχιστον», στους ανθρώπους που είναι δίπλα μας αλλά και αυτούς που τώρα δεν είναι, στη θάλασσα που είναι μοναχή, στις αναμνήσεις, στις σιωπές που δεν αντέχουμε, – στη ζωή γενικότερα.

Ακούτε τον νέο δίσκο εδώ.

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Μουσικοθεραπεία στο ρυθμό της ζωής